Gundah gulana

Terlintas di hati tentang ini:

Nanti dah kahwin, mesti kurang balik rumah mama dah.

Sedihnya.

Time saya belajar, time saya kerja di Penang, dan kini saya kerja di Kulim pulak, memang puratanya setiap minggu lah saya akan pulang ke rumah.

Tak kira lah drive sendiri ke, naik bas ke, tumpang kawan ke, naik flight ke.

Asal sampai rumah manis.

Perihal duit cukup tak cukup, ada I kesah?

Asal boleh jumpa mommy and daddy.

Gitu. Hihihi.

Dan kini, makin tiba harinya, selalu cakap dalam hati, lepas ni mesti dah jarang balik rumah mama. Sedih ok.

Bakal suami jauh di Kuantan.

Mama jauh di Seremban.

I di Kulim.

Nak balik rumah siapa ni?

Sob sob sob

Terlintas juga, bakal suami I nanti boleh jadi macam bapak I ke?

Bakal suami nanti faham ke kita ni, macam bapak kite faham kite.

Tengok muka pun dah tau, kite ada masalah.

Tengok muka pun dah tau, kite tak suka.

Tengok muke pun dah tau, nak yang itu!!!

Hehehe.

Em, mungkin akan ambil masa, kan?

Nanti dah kahwin, bakal suami boleh ke ikut kehendak kite?

Macam bapak turutkan sahaja permintaan anaknya.

Tapi, kalau tak silap saya, seorang isteri tak boleh meminta-minta pada suaminya.

Betulkan, andai saya silap di sini.

Nanti dah kahwin, boleh ke kite nak lentok-lentok menangis kat mama kite?

Suami tak kata macam buang tabiat ke?

Bila kongsi cerita dengan mama, rasa lega sangat.

Rasa boleh teruskan hidup walaupun rasa nak bunuh diri. Hahaa.

Tapi, bakal suami kite nanti boleh jadi pendengar yang baik ke, macam mama kite tu?

Kan kite tak boleh melawan suami kite, macam mana ye nak bagitau yang kite rasa nak marah sangat ni?!!

Takkan nak mogok tak nak masak.

Merajuk?

Agak-agak nak ke bakal suami pujuk?

Makan hati ke nanti?

Terlalu banyak untuk dihuraikan.

Segala kemungkinan.

Saya cuma mampu berdoa moga diberikan yang terbaik.

Amin.